Temmuz 14, 2025

defterler

ilkokulda mavi önlük giydiniz mi siz de benim gibi? bizim mavi önlüğümüz vardı ve o önlüğe taktığımız beyaz yakalarımız. bence beyaz yaka çok yakışırdı önlüğümüze ha bir de okumaya geçince öğretmenimizin önlüğümüze iliştirdiği kırmızı kurdele. sınıfımızın tamamı ya da büyük çoğunluğu okumaya geçince de okuma bayramı yapardık. bence bayram gibi bayramdır kendileri. zira o bayramı hak etmek için parmaklarım nasır tutana kadar çizgi çalışmaları yapardım, harfler yazardım, okuma fişlerini fiş defterime dizerdim güzelce ve o fişleri de defterime geçirirdim. arkasında çarpım tablosuyla haftalık ders programı olan defterlerimin kenarlarını süslerdim, yazdıkça ataşlar takardım köşelerine çünkü bazen minik kollarım defterlerimin sayfalarını kırıştırırdı ve öyle olsun istemezdim.

biraz büyüdükçe defter çeşitlerim arttı. ödevlerimi not ettiğim küçük not defterlerim, el yazısı öğrenirken kullandığım güzel yazı defterlerim, nizami sol anahtarları çizebilmek için sayfalarca uğraştığım müzik defterim, kareli büyük boy matematik defterlerim, birbirimize "kalbimiz kadar temiz sayfalar" ayırdığımız hatıra defterlerim...derken ajandalarla da tanıştım böyle kalın kapaklı, heybetli, çok destansı kağıt birliktelikleriydi. ama en kıymetli defterlerim hangileriydi biliyor musunuz? örneğin 3.sınıftan 4.sınıfa geçmişim ve yarım kalan defterlerim var diyelim işte o defterlerden kalan yazılmamış sayfaları özenle koparıp, birleştirip sonra da annemin yardımıyla dikerekten oluşturduğum defterlerimdi. kağıtlar, defterler, kalemler boşa gitmezdi bizde. onlara özen duymayı öğretti annem bana. 

annem öğrencilik zamanlarından not aldığı defterlerini bana gösterdiğinde hepsini hayranlıkla inceledim. her biri  düzenli, okunaklı ve oldukça ciddiye alınmış  sayfalardan oluşuyordu. aynı şekilde matematik öğretmeni olduğunda da bu alışkanlık sürmüş; öğrencilerine dosyalar dolusu etkinlikler, alıştırmalar, problemler hazırlamıştı. belki bilmez annem ama onun bu özeni hatta bence bana örnek oluşu yazmayı sevmeme vesile oldu. defterler, saman kağıtlar, ajandalar hep yoldaştır bana. ayrıca annemin defterleri de saklıdır bende. 

kendime yakınlaştıkça yazarım ve sonra kendimi en özlediğim vakitlerde de yazdıklarımı okurum. 2012 yılında bir kış gecesinde demişim ki "küçük bir defterim ve çok büyük özlemlerim var."  derken tam 10 yıl geçmiş başka bir kış gecesi olmuş ve ben "irili ufaklı birçok defterim ve çok daha büyük özlemlerim var" diye yazıvermişim. 
bugün ise bu yaz gecesinde özlediğim her şeye, herkese sarılıp hepsinin gözlerinden öpüyorum.

Hiç yorum yok: