"...

yüreğim dağ başında unutulmuş vakur bir bayrak yırtılırcasına

bir kutup yıldızı bir ben bir dinmeyen ağrılarım

çiftleşen kuşların böceklerin insanların yalnızlığı

ve müthiş ağlamak istiyorum"

H.H. Korkmazgil

ağlıyorum da.