çocuklar içlerine zarar verme isteğini almışlarsa, yetişkinlerin art niyetli olmasını neden garipseyelim ki? kafamdaki düşünceler ruhumu kemiriyor. hep iyi bir dinleyici oldum fakat hiç dinlenmedim. şu an farkındayım kompozisyon kurallarından koparcasına yazıyorum. paragrafı bozan cümleyi sorsalar "hepsi" denilebilir. öylesine alakasız içim, dışım. kitap okumayı azalttım, zincirleri bağlayan sayfalardı, evet.. bir yerinden başlamalıyım. ne vakit? nerede? bilmiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder