ön lamba

bisikletim var benim la. :)
düüt düüt!!

lan değil la

insan ne istiyorsa istediği anda yapmalı. sonrasında oldurmak öyle zor ki. genelde paranız olmaz çünkü. elinizdeki para "ihtiyaç" adı altında rutinliğe harcanır. 

halbuki insan hayalleri için yaşardı hani? bok yesin bunu diyen. büyümek diye bir gerçek varken istediğin her şeyi ötelersin işte. zaten ufkunu kapamak için bir ton insan, bir o kadar da durum gönderilmiştir sana dolayısıyla savaşmak nafiledir bu nokta da. 

ah eski ben, yeniliyorsun gözüm haberin olsun.

yokuş

behzat ç. izliyoruz bu aralar çokça. anakara özleminden hep biliyoruz da. en çok da kızılay'dan seymenler'e doğru çıkışı seviyorum, arıyorum. belediye otobüsleri dolusu insanları özlemedim de annemleri çok özlüyorum ben. bir de buralarda kar da yağmıyor; öğrencilerim bir haber yokuş aşağı poşetle kaymaktan. hatırlıyorum geçen sene bir öğrencim: 

-öğretmenim anakara çok büyükmüş, her yer de apartmanlar varmış, ama çok kar yağıyormuş, doğru mu?
diye sormuştu :) 

ardından bir başka bir öğrencim de:
- öğretmenim siz nerede top oynuyordunuz? yer var mı ki? 

diye merak etmişti.

bakalım bu sene nasıl depreştirecekler özlemimi? 

toplantı

....
sonra;
bizde dedik ki gamze ile çocuklarla fotoğraflar çekeriz, gezeriz, sergi açarız cümleten.
düşündük, mutlu olduk. ege'nin çocuklarını mutlu da ederiz biz.