yokuş

behzat ç. izliyoruz bu aralar çokça. anakara özleminden hep biliyoruz da. en çok da kızılay'dan seymenler'e doğru çıkışı seviyorum, arıyorum. belediye otobüsleri dolusu insanları özlemedim de annemleri çok özlüyorum ben. bir de buralarda kar da yağmıyor; öğrencilerim bir haber yokuş aşağı poşetle kaymaktan. hatırlıyorum geçen sene bir öğrencim: 

-öğretmenim anakara çok büyükmüş, her yer de apartmanlar varmış, ama çok kar yağıyormuş, doğru mu?
diye sormuştu :) 

ardından bir başka bir öğrencim de:
- öğretmenim siz nerede top oynuyordunuz? yer var mı ki? 

diye merak etmişti.

bakalım bu sene nasıl depreştirecekler özlemimi?