hem acele ediyormuşum gibi hem de çok geç kalmışım gibi.
garip bir his.
bir yerden başlamak fikri doğru mudur?
ya da önemli olan doğru yer midir?
doğru yer nedir?
bizleri hayat mı yönlediriyor? değilse, belki de hayat bize muhtaç?
herkesin içi rahatken, neden benim ki değil? neden o'nun ki değil? biz kötülük yapmadık ki kimseye.
benim anladığım şey büyüdüğümü hissettiğim yıllardan: kötü insanlar geceleri daha rahat uyuyor. yatağında dönüp duranlar ve kabusları çok olanlar ise yeterince kötü olmayanlar.
.
.
.
.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder