?

çok değil bir gün önce koca bir dünyaya yetecek kadar umut, heyecan taşıyan birisinin sadece bir gün sonra bu denli yitik olması kolay açıklanamıyor. en azından ben açıklayamıyorum. bu durumlarda insanın alıcıları en hüzünlü şarkılara açılıyor. belki de insan garip bir şekilde hoşnut oluyor karamsar bir iç dünyadan. bilmeden. dokunmadan. sadece hoşnut işte, sesine yansıyan o sıkkınlıktan. keşke diyorum kendimi kendime ispatlamanın bir yolunu bulabilsem.

geldi işte aklıma şarkısı da: http://fizy.com/#s/128ibp