düşlem

hayat yeniliklerini bir rutin içinde sunuyor. ve ben şaşkınlıkla olağanlığın içinden fışkıran renkleri izliyorum. oysaki yaş alıyorum, artık yüzümde daha çok çil, az biraz kırışıklıklar var. yolları düşlüyorum hem de  üç kişilik yollar. bu düşüme eskisi kadar inanmıyorum ama eskisinden daha çok heyecanlanıyorum. 

umay

uzun süredir yazamamış olmamın bence makul bir sebebi var zira umayım, güzel kızım, tam 7 buçuk aylık oldu. düşünsenize bir canlının baştan ayağa; büyümesine, gülmesine, merakına, sesine, sevincine, derdine, öğrendiklerine şahit oluyorsunuz.

sek kahve'ye

biraz sakin sek kahve.
süreç bu vakte kadar çok güzel geldi, nefesini derinden al öyle bir nefes al ki en sevdiğin şehirleri getirsin aklına bu nefes.
yalnız değilsin. en sevdiklerin yanında: annen ve sevgilin. hemen hemen 1 haftaya en seveceğin de yanında olacak. ne kızını, ne anneni ne de sevdiğin adamı üzmeden neşeyle geçsin doğum. anılara anılara eklemek, umutlara yenilerini katmak zamanı.
mucizeye şahitlik etmek üzereyiz. bundan sonrası üç kişilik okunacak kitaplar, izlenecek filmler ve görülecek yerler. mesela biraz zamanlar sonra kahvaltıda siz gibi simit,çay, peynir seven bir umay olacak. düşünsene beraber bisiklete binilecek günleri. çadır kamplarına gidilecek belki hayaliniz gerçek olacak bir karavanınız olacak.
az kaldı..
uzak değil dünyanın kapıları.