-ikisini de.
-ne kadar çok seviyorsun?
-dünyalardan çok..
çocukken insanın birden çok dünyasının olması ne iyi değil mi? akşam ezanı okunup eve gitme vakti gelince dünyanın birinde, diğerine gitme şansın var. büyüyünce tüm dünya bir taneye indiği gibi yüz ölçümü yaşadığın yer kadar küçülüyor. çoğu kez kafanı kaldırıp odandaki dünya haritasına bakmayı bile düşünemiyorsun. halbuki çocukken anne-babayı kırmamak adına bir dünya bile yaratmışız, öyle ki sevgilerin hem çok hem de eşit olduğu bir gezegen orası.
şimdilerde kafan attığında küfür etmekle etmemek arasında gidip gelirken, her iç bunaltısını yutmak zorundasın. ve dünyan orası. özütüyoruz. kafa karışıklığı konusunda fotosentez daimi arkadaş.
karbondioksitin taaa, bize bir şey olmasın la.
"e, bir sıkıntı var içimde *sokağın tavanı kadar."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder