dün çocuklarla yılbaşı çekilişi yapacaktık. kağıtları hazırlamak üzereydim, çocukların isimlerini yazıp çekilişe başlayacaktık. o kadar uyardım ki onları sessiz olun, bakın sesim de kısıldı, konuşamıyorum diye. dinlemediler. ha bu arada 5. sınıfta sözünü ettiğim çocuklar. kızdım. çok kızdım. yapmıyorum dedim çekiliş. üzüldüler. aslında üzüldüklerine üzüldüm. ama iyi niyeti çar çur etmemeyi ben o yaşlardan daha evvel öğrenmiştim. sonra anlattım 20'sinin de gözünün içine tek tek bakarak anlattım aynı zamanda onların ablaları olduğumu. anlatabilirsiniz dedim bir sorununuz varsa. gözlerini kaçırdılar. halbuki bilseler gözleri hepsinin aryı ayrı güzel bakıyor. sanırım anlamadılar beni dedim içimden; zil çalsın, bitsin bugün, gideyim dedim.
zil çaldı.
zil çaldı.
ders defterini kontrol ederken umut geldi yanıma. ağlamaklı, sesi titriyor. öğretmenim dedi geçen sene annem bana sormuştu buralardan taşınırsak üzülür müsün, arkadaşlarını özler misin diye. özlerim demiştim. ama keşke taşınalım deseydim dedi. özlemezdim belki. onlar böyle sizi üzünce ben derslerimde başarısız oluyorum. güzel şeyler yapmamıza engel oluyorlar onlar dedi.
ellerini tuttum bende onun; eldiven vardı onda, benim ellerimin ne kadar soğuk olduğunu anlayamadı iyi ki. özleyeceksin tabi dedim, hem ben de olsam ben de öyle derdim anneme; taşınmayalım. ben de çok özlüyorum arkadaşlarımı dedim.
bilmiyorum ki ne düşündü benim hakkımda. ama umut'un kalbine 4 tane daha çandarlı sığar, onu biliyorum. ben o yılbaşı çekilişini yapayım, yapayım ki umut'un içi biraz rahatlasın.
6 yorum:
Bir kere öğretmene ben çıkmıştım. O da bana çok güzel bir kuru boya takımı almıştı.
ufak arkadaşlarıma bişiler çizsem çok beğeniyorlar o günden anlamış demek öğretmenim çizer olacağımı :)
Umut'un içini rahatlat :)
arkadaş.
umut'a kıyamam hiç.
ben pastel boya düşünmüştüm. ama alacağım öğrencim kuru boya seviyor sanırım.
sevgiyle arkadaş.
Şimdi merak ettim. Öğretmenler neden hep boya alıyor ki hediye olarak.
Ark.
diğer öğretmenleri bilmem de benim sebebim öğrencimle iletişim kurabilmemin tek yolunun onun boyaması ve çizmesi olması. öğrencim kaynaştırma bir öğrenci. zihinsel olarak arkadaşlarının biraz gerisinde öte yandan konuşması oldukça bozuk, anlayamıyorum çoğu kez. matematik bir yana diyorum ya konuşamıyoruz. o boya kalemlerini seviyor. resimlere bakıyor ve boyuyor. geçen gün gazeteden şarkıcı fotoğrafları kesmiş bana gösteriyordu.
henüz çekiliş yapmadık. ben çekilişe katılmayacağım ama bu öğrencime hediye alacağım. benim boya almamın sebebi bu.
bazen ben eve giderken o pencereden sarkıyor kendi evinin öğretmenim diyor bozuk türkçesi ile yarın okul var mı?
var diyorum gel olur mu? ama unutuyor gelmiyor çoğu kez. belki unuttuğu zamanlarda evde bir şeyler boyar. bazen dünyanın adil olmadığını düşünüyorum arkadaş. bilmiyorum.
Şimdi daha iyi anladım.
Benim de kalem tutma şeklim çok bozuktu. Ve hiç konuşmazdım.
inşallah boya takımı ile onunla aranda güzel bir bağ olur.
ark
mutlu olacak o.
sevgiyle arkadaş.
Yorum Gönder