Kasım 01, 2013

kuğulu park'a

yaklaşık 14 saat uyudum. uyurken uyandım, uyudum sonra bir rüyamsı daha görüp uyandım. okula gittim. çocuklarla mutlu iken yine mutsuz oldum. sanırım buralarda yalnızım. eve geldim, konuşmak istediklerim yüreğimde kalıvermiş idi. yazı yazmak hep iyiydi. bir inat uğruna en kalabalık olduğum şeyden vazgeçecek değildim. kurs planı hazırladım. fotoğraf baktım. evi düzeltmedim. dolabımdaki rakıya baktım. ama mandalina yedim. daha evvelinde yeşil çay içtim. bu demekti ki çay beni sarhoş edebilirdi ama etmedi. ben nasıl dertleşeceğim? denize bağırınca özlemlerimi kayıklar beni avutmuyor. kuğulu parkta olmalıydık belki dün. sonra yine gelirdim buraya.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

ankarayı mı özledin arkadaş

kahvenin seki makbuldür dedi ki...

özledim. bir de burada sohbetler çok kısır. korktuğum, ulaşmamak için uğraştığım döngünün içindeyim ben. çocuklardan uzak öğretmenler bir sürü. bir gün onlar gibi olacağım korkarım..