Mayıs 14, 2013

şeyma'ya

belki 3 hafta oldu belki 4.
bilmiyorum. 
zamanı geriye sarıp da artık senin olmadığını düşünmek işime gelmiyor güzel gülüşlü arkadaşım. böylesi güzel daha nefes alınası en azından: olmamış saymak, gitmemişsin diye bilmek.

güzel gülen insanlar hiç ölmezler ki...
biz hiç bilmedik, hiç belli etmedin halbuki ne kadar çok canın yanmış. öss dershanesinde tanışmıştık, o zamandan bu zamana kaç yıl geçti bak. meğerse kanser nasılda uğraştırmış seni, hiç anlamadık... öyle neşeliydin ki. sen değil hayat sana boyun eğdi be canım arkadaşım.

ben inanmıyorum halen. sen hep kahkaha atarsın bize tam dört kişilik. hem o gün yazışmıştık senle demiştin ya düğünüm olunca halay çekecektik. ben halay çekmeyi beceremiyorum biliyorsun, dershanede teneffüs aralarında öğretmiştiniz bana. şimdi nasıl olacak?

şeyma'm,
dilerim şu kısacık yaşamında hayallerinin ucundan köşesinden tutabilmişsindir. bana o kadar çok şey kattın ki... insanlara güzel bakabilmektin sen, her şeye rağmen. boğazımda bir düğüm, ben seni çok özleyeceğim. 

Hiç yorum yok: