Temmuz 27, 2012

küs

almadın beni denizi olan memleket. ya da bırakmıyor beni anakara. 
bilmiyorum. kızgınım.
dünya, 
bugün bana adaletini bir kez daha sorgulattın ya, senin de alacağın olsun.

bir şeyi çok istememek gerekir diyorlar, haklılarmış, gün geçtikçe çoğunluğa uyum sağlıyorum. çocuk yanlarını kaybetmiş çoğunluğa hem de. bir gün kendimden özür dilemek zorunda kalacağım diye korkuyorum, hayal kurmaktan vazgeçtiğim için. sanırım kendime de küsmüş olacağım o vakit. hiç barışmamacasına.

kırgınım, sinirliyim.  
nokta
.
.

2 yorum:

Blogger Bolat dedi ki...

Aman diyeyim, içindeki çocuğu kaybeden insanlığını kaybeder sen sıradan olana uyma derim :)

kahvenin seki makbuldür dedi ki...

uymamaya çalışmaca. fakat sıradan olanlar bizden daha sağlam çalışıyorlar sanırım. bu kadar zorlanmamın başka izahı olmamalı.