hayallerimi şarkılar söyleyerek beklemek yerine; hayallerim gerçek oluyor olsa da, her hayalime bir şarkı hediye etsem...
her şeyin bir zamanı var diyor büyükler, peki insan 20'li yaşlarında kurduğu hayallere ancak kırklı, ellili yaşlarında ulaşabilirse ya da hiç ulaşamazsa onlara. o vakit ne olacak? garipsiniz büyükler, eminim içinizi acıtan bir sürü olmamış hayaliniz var, bir şeylerin zamanını beklemek uğruna yapmadıklarınız. kendi elinizle bir köşeye itelediğiniz hayalleriniz var. siz suçlusunuz onlardan. ama anlam veremediğim; yaptıklarınızın yanlış olduğunu bile bile, aynı şeyleri bize yaptırmak istemeniz. küçüklükten beri bizleri "beklemek" odaklı yetiştirmeniz.
sonra ne oldu?
olan şu: bir yanım sizin yanlışlarınızda kaldı, bir yanım kendi hayallerimde. içimde olanı tanımlayamıyorum. öylesine imreniyorum ki sizin "bu çocuktan adam olmaz" diye baktıklarınıza. sanki hepsi hayalleri olurken şarkılar söylüyorlarmış gibi.
herkes herkese kendi doğrusunu öğretmiş de, kimse kimseye düşlerini sormamış...
sanırım günler geçtikçe başkalarının doğrularını sindiriyorum, susuyorum. ben kayboluyorum..
2 yorum:
''Büyükler hiçbir şeyi tek başlarına anlayamıyorlar, onlara durmadan açıklamalar yapmak da çocuklar için sıkıcı oluyor doğrusu.''
dünyanın tüm büyüklerine açıklama yapmaktan vazgeçmeli. usul usul düşmeli yollara ya. nasıl, ne vakit, hiç bilmiyorum.
Yorum Gönder