şehir

"...
kaoslarım, girdaplarım, labirentlerim
nice nice dertlerim var.
içimden şehirler geçiyor
..."

bu şarkıyı dinlediğim anakara günlerim: hayallerim, kavuştuklarım, ulaşamadıklarım, sımsıkı sarıldıklarım... adım adım yürüdüğüm her sokak, gezdiğim kitapçılar, bardağımdaki çay, sırt çantamdaki umut, yüreğimde hep diri tuttuğum kocaman gözlü kız çocuğu. 

uzun zaman önce yazmak istediğim bir yazıydı "şehir". olduramadım. kısmeti böyle bir güneymiş zira iki saat kadar sonra eskişehir yollarına düşülecek. bizim için anakara kadar kıymetlidir canım eskişehir. kış günleriydi, baş ağrıtan bir soğuk olurdu eskişehir'de. tren garının karşısında domates çorbası içerdik. domates çorbası romantiktir bizce :) el ele yürürdük porsuk kenarında, sokaklarda.. varuna bir alışkanlıktır biz de çünkü biliriz ki "yol öğretir". sinemaya giderdik bazen, kahve içerdik film bitiminde. eskişehir sporun atkısını almışlığımız var bizim ve bunların hepsi sevdaya dahil. 

anakara anadır, eskişehir yoldaş. tren yolculuklarımız, eskişehirden anakara'ya dönüşlerimiz... defalarca yolumuzu düşürsek de yine aynı heyecanla, çözdüğümüz labirentlerle geliyoruz bozkırın güzel şehri. hem de bu kez bir otobüs dolusu egeyiz, haberin ola ;)