kpss çalışırken öğretmenlerimiz rüzgarları "KaYıP SaKaL" diye kodlatırlardı. bunlar sırasıyla "Karayel, Yıldız, Poyraz, Samyeli, Kıble, Lodos" şeklinde olup bizlerde böylelikle rüzgar yön isimlerini öğrenmiş olurduk. öğrendiklerimin sadece kodlayarak aklımda kalması zor olurdu zaman zaman. ben de okullarda olan türden kocaman bir Türkiye fiziki haritası edinmiştim. üzerine yazar, çizer, silerdim. dağlar, göller, akarsular, ovalar... hepsini tek tek bulur, gösterir bir de üzerine hayal kurardım. en çok ailemle gittiğimiz gezilerde gördüğüm yerleri işaretlemeyi severdim, üstelik gülümser dururdum onca ders çalışma içerisinde.
hani bir soru vardır ya hepimizin aşina olduğu: "çok gezen mi bilir, çok okuyan mı?" benim için bu sorunun cevabı eskişehir plakalı şahin ile başlayan aile gezilerimizde gördüğüm her yeri aklıma yazıp, okuyup, sorup ve defalarca haritada gösteren olmuştur.
peki siz hiç haritada kayboldunuz mu? ben kayboldum.. özellikle büyüdükçe çok kayboldum. sonra baktım ki pusulam rüzgarmış. tutmuş elimden beni rüzgar almış getirmiş bir ege sahiline. poyrazlarca hem de...derler ki yunan mitolojisinde boreas, bizim poyrazmış. rivayet o ki kendisi trakya'da otururmuş ve bizim kuzey ege'yi nefesiyle serinletirmiş.
rüzgarlı deniz kıyım, sevgili'm, ellerimi hep tut olur mu? haritalarda, tren garlarında, sokaklarda, umutta, sıkıntıda kaybolup kaybolup da evimizi bulalım her vakit. soğumasın kahvemiz, çayımız. zira ellerimiz ayrılırsa nasıl baş ederiz koskoca boreas ile...
