Kasım 09, 2015

şimdi

o çay içecekti, ben de ona eşlik edecektim. çayı demledim. koltuğa oturdum.o bana bağırdı, ben ona bağırdım. kırıldık. anakara'yı özledim. o uyudu. ben çay içtim. 
rakı kalmamış, 
belki biraz şarap içerim.
derken ben daha çok kırıldım. gücendim. eksildim. 
sessiz şarkılar sorarım alayınıza neden "içimden şehirler geçiyor?" halbuki yollar da gürültü var. 
ama şarkılar sessizdi hani?
hani biz, ah! öyle işte.
rakı kalmamış, ben şarap içeyim.

2 yorum:

MariPoSa dedi ki...

Çok güzel anlatmışsınız .. Yollar gürültülü insanlar daha gürültülü ama nedense bahsettiğiniz anlarda da tam tersi dünyayı sağır edici sessizlik

kahvenin seki makbuldür dedi ki...

bir garip tesadüf müdür bu?