sus-pus

bugün de anlıyorum ki, hayat hakikaten haksızlıklarla dolu. insanların hayallerini kırmak 3-5 tane adamın elinde. garip. aylarca beklet insanları "öğretmen ataması" için, yeterli sayıyı verme, sonra günlerce beklet ve branşlara adaletsizce bir dağılım uygula. tam da yakışanı yapıyorsunuz kendinize, devam edin (!)

benim sorguladığım, iyi insanlar ,küçükken bize öğretildiği gibi, cidden kazanacaklarsa neden kötü insanlar hep daha üst konumdalar? hatta o kadar üst de bir yerlerdeler ki, binlerce insanın hayallerini yerle bir edebiliyorlar. bize yanlış öğretilen diğer bir çok şey gibi, iyilerin kazanacağına dair söylemler de yanlıştı. iyiler ağlamak zorundaydı, iyiler kazanmak için de kaybetmek zorundaydı halbuki. ve bunun sebebi, kimsenin fikirlerini eleştirmemeleri, inançlarını sömürmemeleriydi. çelişkiler hayatın tam da ortasındaymış ve bizler büyüdükçe canımızı hep daha da yakarmış. 

önemsediklerimiz, yapmak istediklerimiz, hakkını verdiğimizi düşündüklerimiz, çabaladıklarımız bir kez de sorunsuzca getirsen yağmurları, olmaz mı? 

hiç parçası olmak istemediğim bir düzenin içinde kaybolma korkumun her gün artması hiç iyi değil, hem de hiç...